در این پست تاریخ دقیق سالروز رحلت امام خمینی (ره) در تقویم سال ۱۴۰۱ را در اختیارتان قرار داده ایم. با ما در مجله نگاه نو همراه باشید.
تاریخ دقیق سالروز رحلت امام خمینی (ره) در تقویم شمسی برابر است با :
روز شنبه ۱۴ خرداد سال ۱۴۰۱
تاریخ دقیق سالروز رحلت امام خمینی (ره) در تقویم قمری برابر است با :
روز شنبه ۴ ذی القعده سال ۱۴۴۳
تاریخ دقیق سالروز رحلت امام خمینی (ره) در تقویم میلادی برابر است با :
روز شنبه ۴ ژوئن سال ۲۰۲۲
امام خمینی به عنوان تنها فرد مورد اطمینان برای اداره رهبری جامعه شناخته شده بود و موافقان و مخالفان داخلی و خارجی هیچگونه تصوری از شرایط رهبر پس از امام نداشتند.
این مهم در حالی بود که دشمنان خارجی و ایادی آنها هر لحظه مترصد اعلام خبر رحلت امام خمینی در آن سال‌ها بودند تا شاید آرزوی آنها برای فروپاشی نظام جمهوری اسلامی ایران و تسلط دوباره آنها بر منافع ملی ایران محقق شود.
اخبار پیش‌بینی‌ها و گمانه‌زنی‌ها در این رابطه را به خوبی در رسانه‌های آن روز دنیا می‌توان مشاهده کرد. برای نمونه «فایننشال تایم» چاپ لندن در تاریخ ۳ خردادماه ۶۸ (یازده روز پیش از رحلت امام) نوشت:
«با رحلت آیت‌الله خمینی، شکاف بزرگی در راس سیستم سیاسی ایران ایجاد خواهد شد، بیانیه‌های رسمی و نیز گزارش‌های رسانه‌های خبری ایران، حاکی از آن است که پرکردن این شکاف، امکان‌پذیر نخواهد بود.»
علاوه بر این«رادیو بی‌بی‌سی» هم اعلام کرد: خلأیی را که درگذشت آیت‌الله خمینی در سطح رهبری ایران به وجود آورده، مشکل می‌توان جبران کرد.
«رادیو امریکا» با شادی غیرقابل وصفی عنوان کرد: «مرگ آیت‌الله خمینی قطعا به بی‌ثباتی عظیمی در ایران منجر خواهد شد و برخی پیش‌بینی می‌کنند که این وضع، احتمالا شعله یک جنگ داخلی را در ایران خواهد افروخت.»
بعد از پیروزی انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ امام خمینی شهر قم را به عنوان محل زندگی انتخاب می‌کنند و در مدت اقامت در قم چند مورد ناراحتی قلبی را از سر می‌گذارند که شدیدترین آنها در ۳ بهمن ۱۳۵۸ رخ می‌دهد
و منجر به انتقال وی به تهران، بستری در بیمارستان قلب و تصمیم به اقامت دائمی در تهران می‌شود. بار دیگر در ۶ فروردین ۱۳۶۵ ایشان دچار ایست قلبی و تنفسی می‌شوند
که با انتقال سریع به بیمارستان مجهزی که در نزدیکی جماران توسط سپاه پاسداران تأسیس شده بود از مرگ نجات می‌یابند.
علت اصلی درگذشت امام خمینی ایست قلبی اعلام شد، ولی ایشان در اواخر عمر به سرطان معده مبتلا شده بودند.
این بیماری قبل‌تر و دوره تبعید وی در نجف نیز در او مشاهده شده بود، ولی پیشرفت بیماری در آن زمان کند شده بود. نوع سرطان وی بسیار تهاجمی با سرعت پیشرفت بالا بود.
به نحوی که در حدود دو هفته از اولین نشانه‌ها در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۶۸ باقی اندام‌ها را نیز درگیر کرده بود.
پس از تشخیص سرطان با نظر سران وقت سه قوه و احمد خمینی فرزند وی تصمیم به جراحی به جای شیمی درمانی گرفته شد و اقدامات درمانی تا لحظه مرگ او به علت سکته وسیع قلبی ادامه یافت.
امام خمینی افرادی را با تعیین اولویت جهت خواندن وصیت‌نامه خود برای مردم مشخص کرده بود، این افراد به ترتیب عبارت بودند از احمد خمینی، رئیس جمهور، رئیس مجلس، رئیس دیوان عالی کشور و در نهایت یکی از فق‌های شورای نگهبان قانون اساسی
که در روز ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ وصیت‌نامه ایشان توسط رهبر معظم انقلاب، رئیس جمهور وقت در مجلس خبرگان رهبری خوانده شد و بعد از چندین ساعت بحث، مجلس خبرگان سید علی خامنه‌ای را به عنوان دومین رهبر جمهوری اسلامی ایران برگزید.
پس از نماز ابتدا تصمیم گرفته شد برای تشییع جنازه کامیونی تابوت حامل پیکر را به بهشت زهرا که در ۲۰ کیلومتری مصلا بود منتقل کند و یک هلی کوپتر از آغاز مسیر تابوت را همراهی می‌کرد،
در میانه راه به علت هجوم جمعیت زیادی که برای تشییع پیکر آمده بودند تابوت و کفن از هم پاشید. جمعیت هیجان زده از کنترل خارج شده بود، کامیون به سمت خاکی جاده منحرف شد و هلی کوپتر به زحمت به زمین نشست و جسد را برای تکفین مجدد به جماران منتقل کردند.
سپس از طریق رسانه‌ها اعلام شد که خاکسپاری به روز بعد موکول شده تا از حجم جمعیت کاسته شود و در نهایت با حضور احمد خمینی و اکبر هاشمی رفسنجانی تدفین انجام شد و کانتینری جهت حفاظت بر روی قبر قرار گرفت،
جمعیت شرکت‌کننده در این مراسم تا ۱۰ میلیون نفر برآورد می‌شود که بزرگترین تشییع جنازه دنیا لقب گرفته‌است، برخی منابع به کشته شدن یا صدمه دیدن عده‌ای در ازدحام این جمعیت هم اشاره کرده‌اند، ولی آمار رسمی در این زمینه وجود ندارد.
مراسم تشییع ایشان دارای رکورد گینس بزرگترین تشییع جنازه جهان است که بنا بر گزارش‌های رسمی در ایران ده میلیون و بنا به گزارش رسانه‌های غربی دو میلیون نفر در آن شرکت کردند.
برای برگزاری مراسمی جهت وداع، پیکر امام خمینی در روز ۱۵ خرداد ۱۳۶۸ به مصلای تهران منتقل شد،
یخچال بزرگی با دیوار‌های شیشه‌ای بر روی چند کانتینر به‌طوری قرار گرفت تا مردم بتوانند جسد پیچیده در کفن را که عمامه‌ای سیاه به نشانه انتساب به سادات بر روی سینه داشت را ببینند. نماز میت در ساعات اولیه روز ۱۶ خرداد توسط سید محمدرضا گلپایگانی خوانده شد.
در ابتدا چند گزینه برای محل دفن در نظر گرفته شده بود، این گزینه‌ها عبارت بودند از جماران، مسجد جمکران، مصلای تهران، حرم حضرت فاطمه معصومه (س)، کوشک نصرت در قم و بهشت زهرای تهران.
که در نهایت تصمیم به دفن پیکر در زمینی خالی در نزدیکی بهشت زهرا گرفته شد تا امکان گسترش این مکان فراهم باشد. تا یک سال از درگذشت نخستین رهبر جمهوری اسلامی هیچ بنای خاصی جهت پذیرایی از مردمی که علاقه‌مند به حضور در این مکان بودند وجود نداشت
و در سال‌های بعد بنایی بزرگ در محل دفن وی ساخته شده که توسعه آن تا امروز نیز ادامه دارد.
امروزه این مکان موقعیتی است برای اعلام وفاداری افراد مختلف به نظام جمهوری اسلامی و ایده‌های بنیانگذارش و از سیاسیون گرفته تا دانشجویان و از کارکنان دولت تا دانش‌آموزان با حضور در این مکان در اصطلاح ادبیات رسمی با آرمان‌های امام راحل تجدید میثاق می‌کنند.
چهاردهمین روز خرداد هر سال در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به عنوان رحلت حضرت امام خمینی (ره) و یک روز تعطیل رسمی است.
در این روز به مدیریت و برنامه‌ریزی ستاد مرکزی بزرگداشت حضرت امام خمینی مراسمی در حرم ایشان برگزار می‌شود که شامل سخنرانی رهبر انقلاب و حسن خمینی به عنوان تولیت حرم است.
