ده رکورد جاودانه در تاریخ جام‌ های جهانی

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از طرفداری؛در این یادداشت قصد داریم نگاهی به ده رکورد انفرادی تاریخ مسابقات جام های جهانی بیاندازیم که شاید تا سال های سال دست نخورده باقی بماند.

۱۰. بیشترین گل در یک بازی؛ اولگ سالنکو

تاکنون ۵۱ هت‌تریک توسط ۴۷ بازیکن مختلف در ادوار جام های جهانی به ثبت رسیده که آخرین آنها توسط کریستیانو رونالدو در بازی پرتغال و اسپانیا به ثبت رسید که در آن دیدار CR7 موفق شد در تساوی ۳-۳ تیمش برابر لاروخا هر سه گل تیمش را بزند و به اصطلاح هت‌تریک کند. شش نفر موفق به ثبت پوکر شده اند که عبارتند از: ارنست ویلموفسکی (۱۹۳۸)، آدمیر (۱۹۵۰)، ساندور کوچیس ( ۱۹۵۴)، ژوست فونتن (۱۹۵۸)، اوزه بیو (۱۹۶۶) و امیلیانو بوتراگوئنو (۱۹۸۶). اما در بیست و یک دوره گذشته جام جهانی تنها یک بازیکن موفق به ثبت ری پوکر (زدن پنج گل در یک مسابقه) شده است و او کسی نیست جز اولگ سالنکو، مهاجم دهه نود فوتبال روسیه. سالنکو در جریان پیروزی ۶-۱ روسیه برابر کامرون در جام جهانی ۱۹۹۴ موفق به زدن پنج گل به شیرهای رام نشدنی آفریقایی شد و نام خود را در تاریخ جام‌های جهانی ماندگار کرد.

۹. هت‌تریک در جام‌های جهانی مختلف؛ گابریل باتیستوتا

همانطور که در بالا گفته شد تا کنون ۵۱ هت‌تریک در جام‌های جهانی به ثبت رسیده است و در این بین سهم چهار بازیکن، ثبت دو هت تریک در تاریخ مسابقات بوده است. ساندور کوچیس، ژوست فونتن، گرد مولر و گابریل باتیستوتا هر یک موفق به ثبت دو هت‌تریک در جام جهانی شده‌اند. کوچیس مجارستانی در جام جهانی ۱۹۵۴، فونتن فرانسوی در جام جهانی ۱۹۵۸ و مولر آلمانی در جام جهانی ۱۹۷۰ به این مهم دست یافتند اما باتیستوتا تنها فوتبالیست تاریخ است که در دو جام جهانی مختلف (۱۹۹۴ و ۱۹۹۸) موفق به ثبت هت‌تریک شده است. دستاوردی که نشان دهنده ثبات و آمادگی باتی گل در تورنمنت‌های مهم بود.

۸. ثبت هت‌تریک و پوکر در دو بازی ابتدایی؛ ساندور کوچیس

جام جهانی تورنمنت حساس و دشواری است که تطبیق یافتن با فضای آن و کسب تجربه لازم برای درخشش و تاریخسازی در آن بعضا حتی برای فوتبالیست‌های بزرگ و نامدار نیز مشکل آفرین بوده است. بعضی از نوابغ دنیای توپ گرد بدون کوچکترین درخششی صحنه نمایش بزرگترین رقابت فوتبالی دنیا را ترک کرده‌اند و برخی نیز پس از بازی‌هایی چند، به فرم مطلوب خود رسیده‌اند اما یک اعجوبه در این میان استثنا بوده است. ساندور کوچیس مجارستانی معروف به “سر طلایی” که برخی او را بهترین سرزن تاریخ فوتبال نامیده‌اند، بهترین شروع یک بازیکن در تاریخ جام جهانی را رقم زده است. کوچیس ابتدا در بازی نخست مجارستان در مرحله گروهی جام ۱۹۵۴ برابر کره جنوبی هت‌تریک کرد و نقش پررنگی در برتری ۹-۰ مجارها ایفا نمود و سپس در بازی دوم مرحله گروهی برابر آلمان غربی موفق به ثبت یک پوکر تاریخی شد و نیمی از گل های مجارستان را در برتری ۸-۳ برابر ژرمن ها را به نام خود ثبت کرد.

۷. گلزنی در دو فینال متوالی؛ واوا

تاکنون چهار بازیکن موفق شده‌اند در دو فینال مختلف جام جهانی گلزنی کنند که عبارتند از: واوا و پله (برزیل)، پل برایتنر (آلمان) و زین الدین زیدان (فرانسه). پله در فینال جام‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۷۰، برایتنر در فینال جام‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۸۲ و زیدان در فینال جام‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ موفق به گل زنی شده‌اند و در این بین تنها واوا موفق شده است که در دو فینال پیاپی جام‌های جهانی گلزنی کند. واوا همچون پله در فینال جام جهانی ۱۹۵۸ برابر سوئد میزبان رقابت ها دو مرتبه گلزنی کرد و در فینال جام جهانی ۱۹۶۲ نیز یکی از گلهای سلسائو را برابر چکسلواکی بنام خود ثبت کرد.

۶. جوانترین گلزن فینال جام جهانی؛ پله

پله وقتی پای به آوردگاه جام جهانی گذاشت به جوانترین بازیکن تاریخ مسابقات بدل شد (رکوردی که بعدها توسط نورمن وایتساید در جام جهانی ۱۹۸۲ شکسته شد). او با گلزنی برابر ولز به جوانترین گلزن تاریخ جام جهانی تبدبل شد. در نیمه نهایی با هت‌تریک برابر فرانسه، جوانترین هت‌تریک کننده تاریخ رقابت‌ها نام گرفت و با بریس بیاد ماندنی مقابل سوئد در فینال جام جهانی به جوانترین گلزن تاریخ جام جهانی بدل شد، با ۱۷ سال و ۸ ماه و ۶ روز سن! رکوردی که شکستن آن در فوتبال عصر ما به افسانه ها شباهت بیشتری دارد تا به واقعیات. هر چند تنها بازیکنی که به رکورد پله نزدیک شده، ستارۀ فرانسوی‌ها یعنی کلیان امباپه است. امباپه در حالی که تنها ۱۹ سال و ۲۰۷ روز داشت، با گلزنی برابر کرواسی در فینال جام جهانی ۲۰۱۸، پس از پله به دومین بازیکن جوانی بدل گشت که توانسته در فینال جام جهانی گلزنی کند.

۵. کسب بیشترین مدال جام جهانی؛ میروسلاو کلوزه

میروسلاو کلوزه، رکورددار گلزنی در ادوار مختلف جام‌های جهانی و نیز رکورددار بیشترین گل زده برای تیم ملی آلمان در چهار دوره مختلف جام جهانی بوده است. در جام ۲۰۰۲ به همراه ژرمن‌ها راهی فینال مسابقات شد و با شکست برابر برزیل به مدال نقره بسنده کرد. در جام ۲۰۰۶ با شکست در نیمه نهایی راهی دیدار رده‌بندی شد و با پیروزی ۳-۱ ژرمن ها برابر پرتغال، مدال برنز را به گردن آویخت. در جام ۲۰۱۰ نیز با شکست در نیمه نهایی و حضور در دیدار رده بندی پس از برد ۳-۲ ژرمن ها مقابل اروگوئه مدال برنز را بدست آورد. در نهایت در جام ۲۰۱۴ که با رکورد شکنی کلوزه نیز همراه بود تیم منسجم مقتدر آلمان با قاطعیت فاتح جام جهانی شد و کلوزه نیز به مدال طلا دست یافت.

۴. بیشترین حضور در بازی فینال؛ کافو

پله، لوتار ماتئوس، پیر لیتبارسکی، رونالدو نازاریو و مارکوس کافو هر کدام با تیم‌های ملی خود به سه فینال جام جهانی راه پیدا کرده‌اند. پله به همراه برزیل به فینال جام‌های ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰ راه یافت اما فینال جام جهانی ۱۹۶۲ را به دلیل مصدومیت از دست داد. لوتار ماتئوس به همراه ژرمن‌ها به فینال جام‌های ۱۹۸۲، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ راه یافت اما در فینال جام جهانی ۱۹۸۲ جایی در ترکیب نداشت. پیر لیتبارسکی نیز همچون ماتئوس به فینال جام‌های ۱۹۸۲، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ راه یافت اما در فینال جام جهانی ۱۹۸۶ به کار گرفته نشد. رونالدو نازاریو نیز عضوی از تیم برزیل جام های جهانی ۱۹۹۴، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ بود که به سه فینال جام جهانی راه یافت اما در جام ۱۹۹۴ بازی نکرد. تنها مارکوس کافو در بین افراد یاد شده موفق به حضور در سه فینال جام جهانی شده است. کافو در فینال جام جهانی ۱۹۹۴ به دلیل مصدومیت جورجینیو در همان نیمه اول به عنوان یار تعویضی به میدان آمد و در قهرمانی برزیل در آن جام مشارکت داشت. در فینال جام جهانی ۱۹۹۸، از ابتدا در ترکیب برزیل حاضر بود ولی سلسائو آن دیدار را با شکست تلخ ۳-۰ به پایان رساند. سرانجام در فینال جام ۲۰۰۲، کافو بار دیگر از ابتدا در ترکیب برزیل حاضر بود و این بار با برتری ۲-۰ مقابل آلمان در پایان مسابقه به عنوان کاپیتان، جام قهرمانی را بالای سر برد.

۳. بیشترین گل زده در یک دوره توسط یک بازیکن؛ ژوست فونتن

عملکرد رویایی ساندور کوچیس در جام جهانی ۱۹۵۴ و ثبت ۱۱ گل در پنج دیدار بهترین رکورد گلزنی یک بازیکن در تاریخ جام‌های جهانی به شمار می‌رفت و این تصور که این رکورد برای سالیان متمادی دست نخورده باقی بماند چندان بیراه نبود اما ماشین گلزنی فرانسوی‌ها درست چهار سال بعد و در دور بعدی مسابقات رکورد کوچیس را ارتقا داده و به نام خود ثبت کرد. ژوست فونتن در جریان جام جهانی ۱۹۵۸ موفق شد طی شش دیدار، ۱۳ مرتبه توپ را از خط دروازه حریفان عبور دهد و مقتدرانه‌ترین کفش طلای تاریخ جام جهانی را از آن خود کند. فونتن در این مسیر موفق به ثبت یک هت‌تریک و یک پوکر شد.

۲. قهرمانی به عنوان کاپیتان-سرمربی؛ فرانتس بکن باوئر و دیدیه دشان

قهرمانی در جام جهانی برای بسیاری از بازیکنان و مربیان بزرگترین آرزوی فوتبالی است. در میان بازیکنان اما قهرمانی جهان برای کاپیتانِ تیم از لذت بیشتری برخوردار است. بازیکنی که رهبری تیم را جهت رسیدن به قهرمانی جهان بر عهده داشته و در نهایت نیز اولین نفری خواهد بود که جام زرین را بالای سر می برد. تاکنون بیست کاپیتان و بیست سرمربی (ویتوریو پوتزو با ایتالیا دو مرتبه قهرمان شد) موفق به فتح جام جهانی شده‌اند و در این بین تنها دو نفر وجود دارند که هم به عنوان کاپیتان و هم به عنوان سرمربی فاتح جام جهانی شده‌اند. قیصر فوتبال آلمان، فرانتس بکن باوئر که جام ۱۹۷۴ را به عنوان کاپیتان و جام ۱۹۹۰ را به عنوان سرمربی به کلکسیون افتخارات خود افزود و البته دیدیه دشان که جام ۱۹۹۸ را به عنوان کاپیتان و جام ۲۰۱۸ را به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال فرانسه فتح نمود.

۱. بیشترین قهرمانی توسط یک بازیکن؛ پله

تاکنون ۴۴۵ بازیکن از هشت کشور مختلف موفق به کسب قهرمانی در جام جهانی شده‌اند. بیست بازیکن متشکل از پانزده برزیلی، چهار ایتالیایی و یک آرژانتینی موفق شده‌اند دو مرتبه جام جهانی را تصاحب کنند و در این بین تنها یک نفر در سه جام مختلف قهرمانی را بدست آورده است و او کسی نیست جز سلطان دنیای فوتبال و اسطوره جام‌های جهانی؛ ادسون آرانتس دوناسیمنتو مشهور به « پله ». مروارید سیاه نمایش‌های درخشان خود در جام‌های جهانی را از جام ۱۹۵۸ سوئد و در حالی که کمتر از ۱۸ سال داشت آغاز کرد. در چهار دیدار از شش دیدار برزیل در آن تورنمنت به میدان رفت و شش گل به ثمر رساند و بهترین بازیکن جوان مسابقات لقب گرفت. بریس او در فینال از عوامل قهرمانی برزیل در آن جام بود. قهرمانی دوم پله چهار سال بعد از راه رسید جایی که او اگر چه تنها در دو دیدار به میدان رفت و یک گل به ثبت رساند اما به لطف درخشش دیگر بازیکنان برزیل به ویژه “گارینشا” باری دیگر طعم قهرمانی جهان را چشید. برای رسیدن به قهرمانی سوم هشت سال انتظار لازم بود، جایی که برزیل به لطف نمایش فوق‌العاده پله در مرز سی سالگی مقتدرانه فاتح جام جهانی شد. پله در هر هفت بازی برزیل در این جام حاضر بود و با ثبت چهار گل و ارائه بهترین ورژن دوران فوتبالی خود به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت نیز دست یافت.